Yoko Taro chwali ICO jako arcydzieło, które zrewolucjonizowało gry wideo

Yoko Taro, znany twórca Nier: Automata i Drakengard , niedawno omówił głęboki wpływ ICO na gry wideo jako medium artystyczne. Wydany w 2001 roku na PlayStation 2, ICO szybko zyskał status kultowy ze względu na minimalistyczną estetykę i sugestywną, bez słowa.

Taro podkreślił rewolucyjny mechanik rdzenia w grze - kierując Yorda, trzymając ją za rękę - jako radykalne odejście od ustalonych konwencji rozgrywki. Zauważył: „Gdyby ICO zadano ci nosić walizkę wielkości dziewczyny, byłoby to niezwykle frustrujące”. Podkreślił, że ten prosty akt prowadzenia innej postaci był przełomowy, kwestionując dominujące zrozumienie interaktywności w grach.

W tym czasie udany projekt gry często priorytetowo traktował angażującą rozgrywkę nawet z uproszczoną wizualizacjami. ICO priorytetowo traktowało rezonans emocjonalny i głębokość tematyczną w stosunku do czysto mechanicznych innowacji. Taro argumentował, że ICO udowodniło, że sztuka i narracja mogą być integralną częścią gier, a nie tylko dodatkowych elementów.

Nazywając ICO „epoch-raking”, Taro przypisał mu znacząco zmianę przebiegu rozwoju gier. Pochwalił jego zdolność do przekazywania głębokiego znaczenia poprzez subtelne interakcje i atmosferyczne budowanie świata.

Poza ICO Taro zacytował dwa inne wpływowe tytuły: Undertale autorstwa Toby Fox i Limbo autorstwa Playdead. Uważa, że ​​te gry, wraz z ICO , rozszerzyły ekspresyjny potencjał interaktywnych mediów, pokazując zdolność gier wideo do głębokiego zaangażowania emocjonalnego i intelektualnego.

Uznanie Taro dla tych gier zapewnia cenny wgląd w kreatywne wpływy kształtujące własną pracę i podkreśla ciągłą ewolucję gier wideo jako potężnej i wszechstronnej formy sztuki.