Lynchian Masterpieces: ที่ระลึกในอดีต?

งานชิ้นนี้สำรวจมรดกที่ยั่งยืนของ David Lynch โดยมุ่งเน้นไปที่สไตล์ภาพยนตร์ที่เป็นเอกลักษณ์ของเขาและผลกระทบที่ยั่งยืนต่อการสร้างภาพยนตร์ร่วมสมัย มันเริ่มต้นด้วยการอ้างอิงฉากสำคัญจาก Twin Peaks เน้นความสามารถของ Lynch ในการวางความเป็นจริงทางโลกด้วยความไม่แน่นอน คุณภาพ "Lynchian" นี้โดดเด่นด้วยบรรยากาศที่เหมือนฝันและไม่น่าเชื่อถูกระบุว่าเป็นแกนหลักของวิสัยทัศน์ทางศิลปะของเขา

บทความนี้นำเสนอความกว้างของผลงานภาพยนตร์ของ Lynch เมื่อเทียบกับความล้มเหลวเชิงพาณิชย์ของ Dune ด้วยเสียงไชโยโห่ร้องที่สำคัญของ The Elephant Man แสดงให้เห็นถึงความสามารถที่สอดคล้องกันของเขา การสนทนาสัมผัสกับ Eraserhead , Blue Velvet และ Twin Peaks: The Return แสดงให้เห็นถึงการใช้ภาพเหนือจริงของ Lynch และไม่สนใจการเล่าเรื่องแบบดั้งเดิม การสำรวจความคิดเห็นเชิญชวนให้ผู้อ่านแบ่งปันงาน Lynch ที่พวกเขาชื่นชอบ

ข้อความเน้นถึงอิทธิพลของ Lynch ต่อผู้สร้างภาพยนตร์รุ่นต่อ ๆ ไป มันอ้างถึงตัวอย่างเช่น Jane Schoenbrun ฉันเห็นทีวีเรืองแสง , Yorgos Lanthimos The Lobster , Robert Eggers The Lighthouse และ Ari Aster Midsommar เป็นภาพยนตร์ที่แสดงถึงความรู้สึก "Lynchian" ผลกระทบต่อกรรมการอย่าง Quentin Tarantino และ Denis Villeneuve ก็ถูกบันทึกไว้เช่นกัน

ส่วนสุดท้ายวางตำแหน่ง Lynch เป็นรูปที่สำคัญซึ่งเป็นจุดสิ้นสุดของยุค วิธีการที่เป็นเอกลักษณ์ของเขาในการสร้างภาพยนตร์โดดเด่นด้วยการสำรวจความเป็นจริงที่ไม่มั่นคงที่ซ่อนอยู่ใต้พื้นผิวของชีวิตประจำวันได้ทิ้งร่องรอยที่ลบไม่ออกสร้างผลงานของผู้สร้างภาพยนตร์นับไม่ถ้วนที่ยังคงได้รับแรงบันดาลใจจากสไตล์ที่โดดเด่นของเขา บทความสรุปโดยการแสดงความหลงใหลอย่างต่อเนื่องของผู้เขียนด้วยองค์ประกอบ "Lynchian" ที่ยังคงอยู่ในโรงภาพยนตร์ร่วมสมัย